ZIZIMUS

I.

ZIZIMUS

Mahometis Turcarum Imperatoris filius, mortuô patre, a Baiazethe fratre regnô pulsus, Rhodiis sese primum per literas, tum per Oratores permisit: ac paulô post onerariâ nave Rhodum delatus, regiô apparatu exceptus est, A. C. 1482. Quô auditô, Baiazetes pacem cum Rhodiis fecit, eâ lege, ut Zizimum custodirent, et alimentorum nomine 450000. nummûm auri quotannis Rhodipersolvenda Kalend. August. acciperent. Quinetiam ut gratiam M. Ordinis Magistri assequeretur, dextram Iohannis Praecursoris ei donô misit. Cumque annô insequenti ingentem pararet classem, in Italiam per Hellespontum mittendam, minitante Magistrô Rhodiô, fratrem se emissurum, exercitum dissolvit, iuramentô adhibitô. Dehinc Zizimus Romam perductus, A. C. 1488. et Innocentio VIII. arte et sollertiâ Leonelli, Concordiensis Antistitis, Legati Apostolici, concessus fuit; licet Baiazetes per Legatos Rhodiis, praeter coetera, sepulchrum Christi cum Hierosolymis, et omni Terra S. pro Zizimo obtulisset, intereaque Rex Hungariae Matthias eundem impense peteret, Zizimô ibi deditô, victoriamde Turcis indubitatam sperans. Vicit enim facundia Leonelli, ut Pontifici traderetur, sub militum Rhodiorum custodia. Postea, cum Carolus VIII. Francorum Rex Romam cepisset, eâ conditione pacem cum Alexandro VI. sanxit, A. C. 1495. ut captivum sibi traderet, qui in Vaticano detinebatur. Verum Alexander quidvis potius, quam res Caroli, per Zizimum illustriores reddi volens, venenum lentum misero propinari curavit, quô tandem absumptus est, Cuspinianus.

II.

ZIZIMUS

vide Baiazetes II.